Kuzuluktayım. Adapazarı-Kuzuluk, İhlas Tesisleri. Şu anda da Atik Aile Çay Bahçesinde, ailemden uzak kahve içiyorum. Burası gerçekten güzel. Kahve de güzel. Zaten paketi sıcak suya döküp getirmişler. Yani karıştırmamışlar ama olsun. Ben karıştırdım. Elime mi yapışacak??? Bileğimdeki harika varlık ablamın hediyesi olmakta. Kıskanabilirsiniz. Ama nazar değdirmek yok. Bugün cumartesi ve tatili fırsat bilip buralara geldik. Ben de internetsiz olarak sürünüyorum. Yani bu yazıyı da önce telefonun not defterine kaydettim. Canım ablam sağ olsun onun telefonundan paylaşıyorum. Önümde defter var. 'Reha ve Hevin'i yazıyorum. Hani şu kimsenin takmadığı hikayem. Şahsen bu hikaye bitsin yayınevlerine göndereceğim. Çünkü hikaye güzel. Okumadan bilemezsiniz. Neyse. Neden kızdım bilmiyorum. Devam. Ve burada bulabildiğim tek kalem olan turuncu tükenmez kalemimi de size tanıtmış oldum. Kahvem bitince bir kaç Yasin okumayı düşünüyorum. Malum, Soma&
Aklımdan ve kalbimden ellerime ulaşanlar...