aniden bir şarkıya hapsolursun. ve aslında o şarkının hissettirmesi gereken duygulardan oldukça uzaktasındır. Cem adrian'ın kül adlı şarkısına takılı kaldım. pek de kül olmuyorum ya da kahrolmuyorum. sadece nasıl hissedeceğimi bilemediğim bir haldeyim. pek keyif almıyorum çoğu şeyden. her şey bana iğrenç geliyor mesela. canım çok sıkkın. bugün istanbul trafiğindeydim. uzun zamandır trafiğe girmiyordum. istanbuldan yine midem bulandı. burası beni o kadar boğuyor ki. çok bunaldım. imkanları daha iyi olsa ne fark eder ki trafikten imkanın kendisine ulaşabiliyor muyuz? ruh halimiz bok gibiyken imkan dolu olsak ne olur? sinir krizine girdikten sonra ben her şeye kolaylıkla sahip olsam ne olur ki? bu şehir insanı tüketiyor. bu şehir insanı yaşlandırıyor. eğer daha verimli bir hayat sürecektiysem de bu şehir bendeki tüm enerjiyi çoktan sömürdü. eğer daha uzun yaşayacaktıysam da bu şehrin inşaat tozları beni birkaç yıl daha ölüme yaklaştırdı. kurallara uymayan insanlar beni sinir hastası
Aklımdan ve kalbimden ellerime ulaşanlar...