Selmekra Tarzında

 yani geçmişi anmayı seviyorum. hatta bugün şunu fark ettim: ben ileride dönüp bakabilmek için bu anı yaşıyorum. geçmişe bağımlıyım. şu an ne yapıyorsam ileride dönüp bakayım, keşke o zamanda olsaydım diyebileyim diye anlarımı zenginleştirmeye çalışıyorum. çünkü nasıl dün bugünün geçmişiyse, bugün de yarının geçmişi. geçmişi seven birinin geçmişte tıkılı kalması anlamsız değil mi? hep geçmişte durursa ileride ne kalacak geçmiş adına? geleceğimi de çok düşünüyorum çünkü biliyorum ki gelecek de bir gün geçmiş olacak. o kadar abarttım ki geleceğin de geleceğindeyken, geçmişe bakıp mutlu olayım da plan yapıyorum. anımı yaşayamıyorum demeyeceğim. ben geleceğimi bile yaşıyorum. geçmişime durmadan bakıyorum. yaşamayı mı seviyorum yoksa anılarımı mı seviyorum? şuna eminim ki ben hatıralarımı çok seviyorum. güzel anlarımı dönüp dönüp tekrar yaşayabilmeyi isterdim. ama bu anımı da yaşamayı seviyorum. mesela sabahın 7'sinde uyandım ve ders çalışmaya başladım. sabahın 7sinde uyanma sebebim şu

 çok da iyi yaptım. inşallah hayırlısı ile ineklemek istiyorum. derslerime odaklanıp, tefsir dersine çalışıp ayrıca pazar günleri de medrese eğitimine devam etmeyi düşünüyorum. kitaplarımı da okumak istiyorum. dizilerimi de izlemeye devam edeceğim inşallah.  plan yapıyorum hep. ajandamı yıllar önce almıştım. onu kullanıyorum. çok tatlı bir ajanda. ajanda kullanınca daha düzenli olduğumu fark ettim. ilk ajanda kullandığımda 2015-2016 yılıydı ve üniversite sınavına hazırlanıyordum. O düzenli çalışma ile şu anki okulumu kazandım çok şükür. arada bir yanlış yollara saptım ama olsun. o yanlış yollardayken ajanda kullanmıyordum. bunu fark etmemin üstünden dakika geçmedi. sonra şu anki okuluma geldim. okul kayıt işlemleri bitince bana ufak bir 2018-2019 ajandası verdi. o kadar düzenli tuttum ki ajandayı. hazırlığı geçebildim çok şükür. sonra da birinci sınıfta durmadan her hafta plan yapa yapa geçirdim günlerimi. plana uymasam da devam ettim. plan yapıyor olmak beni çok şevklendiriyor çünkü.