Ana içeriğe atla

SÜRPRİZ :)

  Herkese merhaba :)

  En son Barbie bebek kıyafeti dikmeyi bıraktığımı söylemiştim ama geçen hafta birden aklıma bir fikir geldi ve heyecanla onu deftere çizdim. Şunu söyleyeyim Çizimim BERBAT! Haliyle ben aklımdaki fikri güzelce çizemediğim için çıldıracak gibi oldum. Dolabın en üstüne koyduğum Barbie bebek hazinemi aşağı indirdim. Ev halkı ise benim ne yaptığımı kavrayamıyordu :) Kolları sıvadım ve fikrimi diktim :)




  İlk önce ayaklardan başlıyorum ki heyecan olsun :D Ama aslında böyle paylaşmamın başka bir sebebi var. Gördüğünüz gibi kısa bir çizme ve paçaları çizmenin içine sokulmuş dar paça pantolon var. Bu şekilde giyinen çok kişi var. Düşündüm ki "Acaba dar paça pantolonların paçaları diz ya da dizin altında bir yerden kesilip sadece paçası giyilse nasıl olur?" Bu yüzden iki tane dar paça pantolon paçası diktim ve hemen çizmeleri de ayağına geçirdim.


  Ve karşınızda dar paça pantolonunun paçasını kesip sonrada üstüne kısa şort pantolon giyen bir kız :) Üstündeki kolsuz gömleği önceden dikmiştim. Önceki yazılarımda bulabilirsiniz :)

  Şu konuda mütevazi olamayacağım : Kısa şort pantolon bu güne kadar diktiğim en güzel şey. Dikmesi çok zor oldu ama en kalitelisi oldu. Üstelik kemerinin içine kalın kağıt koyarak sağlamlaştırdım.







 

  Arkasında düğmesi var ve rahatlıkla açılıp kapanıyor. Çok özenerek yaptım çünkü bir daha ki dikişim aylar sonra olabilir.




  Bu takımın üstüne çok kabarık ve kürk olarak düşündüğüm bir hırka diktim ama tam kürk değil yani böyle büyük gözüken hırkalardan. Bu hırkayı dikmem 7-8 saatimi aldı. Pantolon ve paçalar ise 4 ya da 5 saat falan sürdü.


  Barbielere saç yapmak çok zor bir şey. Ben de öylece topladım bıraktım. Zaten bu kıyafete yapılı saç olmazdı. Aynı böyle dağınık bir şeyler en uygunu.


  Ve kıyafetin başka fotoğrafları




  Ve son olarak çok beğenerek bu fotoğrafı paylaşıyorum. Gerçekten hoşuma gitti. İnşallah siz de beğenirsiniz. Blog sayfasının arka planı yapmayı bile düşünüyorum. Yorum atarsanız memnun olurum :)




  Bir daha ki yazıya görüşürüz.

  Güle güle..:)



Yorumlar

  1. Harika *-* çok güzel olmuşş

    YanıtlaSil
  2. Woah Selime bu yönünü yeni keşfettim cidden bu konuda tuhaf bir yeteneğin var.

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Canım abim ve ablam...

Keşke şimdi ben 7 yaşında olsaydım, ablam 10, abim 13...   Üçümüz bir odada uyurduk. Ben yer yatağında yatardım çünkü daha küçüktüm. Abim ile ablam ise ikiye ayrılmış bir ranzanın iki ayrı yatağında yatarlardı. Geceleri karanlık olunca korkardım, o yüzden hiç uyumayalım isterdim. Abim tembellik yapar asla okul için bir çabaya girmezdi. Ablam incecik bir kızdı, o ne yapsa onu taklit ederdim. Yeni ilkokula başlardım ben de. Yazmayı falan bilmiyorum, okumayı da.. Abim okula gitmeye can atıyorum diye beni garipserdi. Şimdi anlıyorum garipsemesini ama birinci sınıfa başlayacaksın deseler, ben yine can atarım. Ne güzel, bulanık yıllardı.  Ablamla uyduruk ama özgün oyunlarımız vardı mesela. Ne kadar iyi anlaşıyorsak bir o kadar da kavga ederdik üçümüz. Babam evin koridorunun tavanına bir kanca asar, ona bağladığı ip ile salıncak yapar, biz de sallanırdık. Sonra babamın kocaman terlik giymiş ayaklarına otururduk, bizi ayakları ile taşırdı. Biz onu çok güçlü sanırdık,...

YİRMİ ALTINCI YAŞIMIN SON BİR SAAT KIRK BEŞ DAKİKASI

greyfurt sıkıp üzerine maden suyu koydum ve içiyorum. çok güzel oluyor. son bir yılda neler yaptığımı düşünüyorum. bu yıl anlatmaya değer pek bir şey olmadı aslında. aynı yerde çalışıyorum, aynı yerde okuyorum. ama taşındım mesela evet. artık başka bir evdeyiz.  beni strese sokan ve aslında beni hapseden, beni zincirleyen 4 şey vardı. iki tanesinden kurtuldum. biri ev idi biri de kötü yöneticiydi. bu yaşımda hakkımı savundum, stresimi azaltmak için çok uğraştım. eğitimler aldım, sakinleşmeye çalıştım. bu yaşımda psikolog seanslarım bitti. artık psikoloğa gitmiyorum. ihtiyacım var mı hala bilmiyorum ama şu anlık iyiyim.  bu yaşımda koçluk seansları aldım. çok faydalıydı. hayat amacımı öğrendim, neler yapmak istediğimi gördüm. hem de nasıl mış gibi yapabileceğimi gördüm. mış gibi yapmak benim için bir hayatta kalma modeli. mecburen. bu yaşımda da işimden ayrılmak çok istedim ama olmadı. önceki yaşımda nerede çalışıyorsam ve ne yapıyorsam yine aynı şeyleri yapıyorum.  eşim y...

ödev yapmak dışında her şeyi yapmaya çalışıyorum

annemin kaderini yaşadığım için evliliğimin daha 2.yılı dolmadan 2.kez taşınıyoruz. mecburen. kirada olmak böyle bir şeymiş. değişime alışık olduğum için taşınmak beni o kadar yormuyor. aksine yeni bir ev ve eşyaların yeniden yerleşmesi güzel. şimdi yaşamakta olduğumuz eve de o kadar alışamamıştım ve yerleşememiştim. bu sebeple çok çok üzülüyorum diyemem. işime de geliyor doğrusu. daha küçük ve temiz bir eve taşınmak hoşuma gidiyor.  Ödevlerim var. bir tane sunum bir de fotoğraf projesi olacak. bu sebeple fotoğraf eleme ve proje yazmak için bilgisayar başına oturdum. klavyem de var. biliyorsunuz harika güzel bir klavyem var. çok severek aldım ama belki 5 kere falan kullanmak nasip oldu. birçok şeyi de böyle heves ederek alıyoruz. arıyoruz tarıyoruz ama sonra kaç kere kullanıyoruz acaba? alabilmek tek başına nasip değil, kullanabilmek de bu nasibin devamı bence. sonuçta içeri odadaki masanın üzerinde tozlanmaya bırakılmış bir şey sana ait olsa da gerçekten nasibin midir ki? aslında ...