Ben ki Kore fanı bir kızım. Korecem iyice gelişti. Kore ülkesine dair bilmem gerekenleri bilirim. Saçma Korece kelime oyunlarını anlayıp gülerim. Hep korece şarkı dinlerim ve ezberlerim. Şarkı dinlerken neyden bahsettiğini az buçuk anlarım. Kore'nin ünlü kesimi ile ilgileniyorum. Hata mı? Yanlış mı? Saçma mı? Evet öyle. Herhangi bir insanın yaşamı neden umrumda? Sırf güzel şarkı söylüyor diye mi? Ya da iyi dans ettiği için mi, yakışıklı olduğu için mi? Belki de çok eğlenceli olmalarından dolayı beni mutlu ediyor olmaları onlar ile ilgilenmeme neden oluyordur? Kendimi mi kandırıyorum? Ruh halimi ve moralimi onlara göre ayarlıyor olmam çok yanlış. Fazla bağlanma olayından kaçan biri olarak tanımadığım koreli heriflere bağlanmak kendimle çelişmekten başka hiç bir şey değil.
Ama yine mutluyum. Bu kendi içimde çelişmeme neden olan düşünceler mutlu olmamı enelleyemez. Hem artık o kadar kore ile ilgilendiğim söylenemez. Türkçe şarkılar dinliyorum. Şebnem Ferah'ın son şarkılarını yeni dinledim. "Savaş boyası" şarkısı hep dilimde. Hayko Cepkin'in "Ölüyorum" şarkısını hep dinler oldum. Emre aydın "Bu Yağmurlar" yine Şebnem Ferah "Bugün" şarkılarını dinliyorum. Çok türkçe şarkı diledim ama sadece bunlar ilgimi çekti. Böyle kendi dilimde, huzurla dinleyip anlayabileceğim şarkıları özlemişim be. 4 yıl önce One Direction hayranlığım sonucu ingilizce ile yatıp kalkıyordum. Geçen sene de o bitti Kore başladı. Kendi dilimi unutacak seviyeye geldim. Tamam Koreceyi öğrenmek çok istiyorum. Harika bir dil. Ama Türkçe'ye Türkiye'ye aşık olan ben, bu yaptığımı kendime hakaret olarak alıyorum.
Galiba aşığım ama bir insana değil ya da bir canlıya. Ben aşığım ama neye bilmiyorum. Bu kadar mutlu olmamı Kore'ye bağlamam saçmalık. Başka bir şey var. Neyse.
Güle güle...
Ama yine mutluyum. Bu kendi içimde çelişmeme neden olan düşünceler mutlu olmamı enelleyemez. Hem artık o kadar kore ile ilgilendiğim söylenemez. Türkçe şarkılar dinliyorum. Şebnem Ferah'ın son şarkılarını yeni dinledim. "Savaş boyası" şarkısı hep dilimde. Hayko Cepkin'in "Ölüyorum" şarkısını hep dinler oldum. Emre aydın "Bu Yağmurlar" yine Şebnem Ferah "Bugün" şarkılarını dinliyorum. Çok türkçe şarkı diledim ama sadece bunlar ilgimi çekti. Böyle kendi dilimde, huzurla dinleyip anlayabileceğim şarkıları özlemişim be. 4 yıl önce One Direction hayranlığım sonucu ingilizce ile yatıp kalkıyordum. Geçen sene de o bitti Kore başladı. Kendi dilimi unutacak seviyeye geldim. Tamam Koreceyi öğrenmek çok istiyorum. Harika bir dil. Ama Türkçe'ye Türkiye'ye aşık olan ben, bu yaptığımı kendime hakaret olarak alıyorum.
Galiba aşığım ama bir insana değil ya da bir canlıya. Ben aşığım ama neye bilmiyorum. Bu kadar mutlu olmamı Kore'ye bağlamam saçmalık. Başka bir şey var. Neyse.
Güle güle...
Ben artık kendimi asla Kore Fanı olarak nitelendirmiyorum. Bunu dediğim zaman kendimi kötü hissetmeye başladığı farkettiğimde eskiden dediğim zamanlar içinde kötü hissetmeye başladım. Nasıl desem ben,m ülkem benim dilim bu kadar güzelken Kore fanıyım demekten utanıyorum. K-Pop fanıyım yada K-Drama fanıyım çok daha güzel duruyor ve kendimi rahat hissediyorum.
YanıtlaSil