Sinirlerim bozuluyor. Bazen diyorum ki birini evire çevire döveyim. Ama kızgın olduğum kimse yok. Sinirimi atabileceğim kimse yok. Twitter dan hayali kişilere atarlı tweet ler atıyorum. Bu kadar olabiliyor anca. Aşırı sinirliyim ama nedeni yok. Mutluyum da aslında. Hatta bulutların üzerinde uçuyorum bilir misiniz? Perşembe gelsin diye bekliyorum. Nedenini söyleyemem. Sadece o gün önemli.
Hafta sonuydu. Okula yirmi yıldır gitmiyormuşum gibi hissediyorum. Bu harika bir şey. Hiç bir ödevimi yapmadım. Sınav haftası gelsin istiyorum sadece. Sınav olalım ve bütün hocalar çenelerini kapatsın. Hiç birinden de haz almıyorum. Bütün yetişkinler bana saçma geliyor. Hatta benim yaşıtımdaki maloşların hepsi saçma geliyor. Hepsi maloş işte. Bana bir yararı olmayacaksa hepsi defolsun gitsin. Kendimi düşünen bencil bir kızım ve bundan gurur duyuyorum. Bana her türlü kötü lafı söyleyin umrumda değil. Ben zaten en ağır lafları kendimden duymuşum, sizin sümüklü laflarınıza mı darılacağım?? Gerçekten neden bu kadar kızgın olduğumu bilmiyorum. Yani hayatımda hiç bir şey garip gitmiyor. Tek bir üzüntüm var o da dil anlatım ödevini yapmamış olmam. Saçma salak işlerle uğraşıyorum. Okula gitmek yerine odama kapanıp kitap yazsam olmaz mı ha??
Hikayemin ilk iki bölümünü yayınladım. Kimse takmıyor ama bunu sorun etmiyorum. Ben o hikayenin orada durmasını istiyorsam duracak. Kimse okumasa da önemli değil. Ben en sevdiğim insanlardan o hikâye hakkında harika yorumlar almışken tanımadığım insanların umursamayışları beni neden üzsün? Eğer okuyan beğenen olursa başımın üstünde yeri var ama benim demek istediğim az ilgi olunca kahrolmam. Ya da neyse, geleceği bilemem sonuçta. Böyle yazmaya başlayınca uykum geldi. Kafamda yerinde değil galiba düzgün düşünemiyorum.
Hadi, Güle güle...
http://wattpad.com/user/selmekra
Hafta sonuydu. Okula yirmi yıldır gitmiyormuşum gibi hissediyorum. Bu harika bir şey. Hiç bir ödevimi yapmadım. Sınav haftası gelsin istiyorum sadece. Sınav olalım ve bütün hocalar çenelerini kapatsın. Hiç birinden de haz almıyorum. Bütün yetişkinler bana saçma geliyor. Hatta benim yaşıtımdaki maloşların hepsi saçma geliyor. Hepsi maloş işte. Bana bir yararı olmayacaksa hepsi defolsun gitsin. Kendimi düşünen bencil bir kızım ve bundan gurur duyuyorum. Bana her türlü kötü lafı söyleyin umrumda değil. Ben zaten en ağır lafları kendimden duymuşum, sizin sümüklü laflarınıza mı darılacağım?? Gerçekten neden bu kadar kızgın olduğumu bilmiyorum. Yani hayatımda hiç bir şey garip gitmiyor. Tek bir üzüntüm var o da dil anlatım ödevini yapmamış olmam. Saçma salak işlerle uğraşıyorum. Okula gitmek yerine odama kapanıp kitap yazsam olmaz mı ha??
Hikayemin ilk iki bölümünü yayınladım. Kimse takmıyor ama bunu sorun etmiyorum. Ben o hikayenin orada durmasını istiyorsam duracak. Kimse okumasa da önemli değil. Ben en sevdiğim insanlardan o hikâye hakkında harika yorumlar almışken tanımadığım insanların umursamayışları beni neden üzsün? Eğer okuyan beğenen olursa başımın üstünde yeri var ama benim demek istediğim az ilgi olunca kahrolmam. Ya da neyse, geleceği bilemem sonuçta. Böyle yazmaya başlayınca uykum geldi. Kafamda yerinde değil galiba düzgün düşünemiyorum.
Hadi, Güle güle...
http://wattpad.com/user/selmekra
Yorumlar
Yorum Gönder