Kendinize çok özgür diyebilirsiniz. Özgür olduğumuza inanmıyorum. Tam olarak özgür olacağımız bir zaman asla olmayacak. Akan bir zaman içinde durduramadığımız bir hayatı yaşarken kendinize özgür diyemezsiniz. Parasız hiçbir şey elde edemediğiniz, oksijen çekmeseniz içine hayata devam edemeyeceğiniz bir durumda nasıl özgürüm diyebiliyorsunuz ki?
Kendimi çok baskı altında hissediyordum. Uymam gereken belirli kurallar vardı ve bu benim için ciddi anlamda bir zorunluluktu. Bir gün aslında benim için önemli olan bir kuralı çiğnedim: sıcak yemeğe üfledim. O andan sonra beni boğduğuna inandığım tüm kuralları bıraktım. Kendimi şimdi daha özgür hissediyorum. Tam olarak özgür olamayız, dediğim gibi ama bu yine de çok iyi olmamı sağladı.
Saçma gelebilir size, anlayışla karşılıyorum fakat şöyle bir düşünün. Belki de yatağa gitmeden önce her defasında telefonunuzdaki mesajlara son bir kez bakıyorsunuz ve bu sizin daha geç uyumanıza neden oluyordur. Her defasında pişman oluyorsanız bırakın. Özgür hissedebilirsiniz.
Mesela ben sıcak yemeği üflemeden yediğimde hep dilim yanıyordu. Ne gerek var ki buna? Üflediğimizde karbondioksit ile yemeğimizi zehirli hale getiriyormuşuz. Şu geçirdiğimiz her gün dışarıda o kadar çok egzoz, sigara ve daha bir çok zehirli hava içimize çekiyoruz ki... Bunu düşünüp üfledim sıcak yemeğe ve öyle yedim. Ölümüm benim ufak karbondioksit topluluğumdan olsun. Ne yapalım.
Bu konuda çok haklisin bende telefondan kendimi uzak bırakıp gerçekten ilgi alanıma giren konularda kendimi ilerlettigimde hiç olmadigim kadar özgür hissetmiştim veya gece uyumayıp bir kitap bitirdiğimde bu herkes için farklıdır öznellik gösterir sen sıcak yemeği üflersin bense telefonu üflerim benden uzaklaşma kadar belki de bir başkası cayo şekersiz ictiginde
YanıtlaSil