Tüm paranızı rezil bir yıl olmasına yatırabilirsiniz çünkü gerçekten hiç iyi düşünceler yok aklımda. Gerçi iddia iyi bir şey değil o yüzden paranız sizde kalsın.
Sonuçta her ne kadar umut dolu olsam da hayatımın bir yılını daha rezil etmek için acayip hazırım.
Daha bir ay kadar olmasına rağmen bu karamsar yılın başlamasına, gittim ders programımı ayarladım. Çok sade ve beni (güya) yormayacak bir program hazırlamış oldum. Mimarlık taban puanlarına baktım, ne kadar net yaparsam ne kadar sıralamam olur diye hesaplamalar yaptım ve ders çalışacağım masayı, plastik bir balkon masası aslında, odama koydum. Üzerine kitaplarımı falan da koydum.
Odam darmadağınık ama olsun. Umudum da var ümitsizliğim de. Zaten benim hayatım bundan ibaret. Acayip umut doluyum, hayalperesttim, her şeyi yapabileceğime inanıp sonsuz bir düşler okyanusunda yüzüp dururum ama bilmelisiniz ki ben ne yüzmeyi severim ne de ıslanmayı... Boğulacağıma inanarak hayal kurmaya devam ederim. Her şeyin berbat olacağını, sonunda başarısız bir salak olacağımı bilirim. Bu hayal kırıklığımın bende oluşturduğu etkiyi biraz da olsa azaltıyor. Bir çeşit taktik de denilebilir.
Ama bu halimden yoruldum sanırım. Sonuçta hayal kur sonra kır, kur ve kır... Kur... Sonra kır... Gerçekten kalbim durmadan üzülüyor. Kendi kendimi kırıyorum. Ah canım kendim, keşke kendini sevebilsen. Oysaki eşini, dostunu ne çok seviyorsun. Bir de kendini sevsen...
Her neyse. Şizofrenik gibi gözüken garip bir yazıya dönüştürmeyeceğim bunu.
İyi geceler hayallarim.
İnşallah bir dahaki sefere sadece hayal olarak kalmazsınız.
Sonuçta her ne kadar umut dolu olsam da hayatımın bir yılını daha rezil etmek için acayip hazırım.
Daha bir ay kadar olmasına rağmen bu karamsar yılın başlamasına, gittim ders programımı ayarladım. Çok sade ve beni (güya) yormayacak bir program hazırlamış oldum. Mimarlık taban puanlarına baktım, ne kadar net yaparsam ne kadar sıralamam olur diye hesaplamalar yaptım ve ders çalışacağım masayı, plastik bir balkon masası aslında, odama koydum. Üzerine kitaplarımı falan da koydum.
Odam darmadağınık ama olsun. Umudum da var ümitsizliğim de. Zaten benim hayatım bundan ibaret. Acayip umut doluyum, hayalperesttim, her şeyi yapabileceğime inanıp sonsuz bir düşler okyanusunda yüzüp dururum ama bilmelisiniz ki ben ne yüzmeyi severim ne de ıslanmayı... Boğulacağıma inanarak hayal kurmaya devam ederim. Her şeyin berbat olacağını, sonunda başarısız bir salak olacağımı bilirim. Bu hayal kırıklığımın bende oluşturduğu etkiyi biraz da olsa azaltıyor. Bir çeşit taktik de denilebilir.
Ama bu halimden yoruldum sanırım. Sonuçta hayal kur sonra kır, kur ve kır... Kur... Sonra kır... Gerçekten kalbim durmadan üzülüyor. Kendi kendimi kırıyorum. Ah canım kendim, keşke kendini sevebilsen. Oysaki eşini, dostunu ne çok seviyorsun. Bir de kendini sevsen...
Her neyse. Şizofrenik gibi gözüken garip bir yazıya dönüştürmeyeceğim bunu.
İyi geceler hayallarim.
İnşallah bir dahaki sefere sadece hayal olarak kalmazsınız.
Tum dusuncelerime bu yazida rastlamak... Umarim hayal olarak kalmazlar
YanıtlaSilHayaller hareketli canlılar değillerdir kendilerinin peşinden sabırlar bıkmadan koşan yüreklerle yaşayıp varolan virüslerdir. Yolun biterde gerçek olurlarsa sonsuz ,yol yarıda kalıp yürekli tarafından terk edilirlerse yok olurlar. Sende milyonarca hayal virüsünü sonsuzluğa kavuşturacak kadar yürek ve azim var biraz kendine güvensen be gülüm...
YanıtlaSil