Yıllar önceydi. Ben kaç yaşındaydım pek hatırlamıyorum ama kuzenim ufacıktı. En sevdiğin renk nedir, diye sormuştum ona. O ise yeşil demişti. Nedeni ise cennetin rengi olmasıymış. O zamanlar yeşil hiç dikkatimi çekmeyen öylesine bir renkti bana göre. Nedeni ufak kuzenimin dedikleri mi bilmiyorum ama o zamandan beridir yeşili seviyorum. Hem mecaz olarak hem de gerçek olarak.
Doğa yani. Yeşillikler. Maydanoz falan. Ağaçlar, çiçekler vesaire..
Bu yeşil sevgimi abartıyor muyum acaba diye düşünüyorum bazen. Geçen gün bir haberde yeşil olarak yaşayan yaşlı bir kadının haberini gördüm. Kadın uzun zamandır yeşil dışı ne bir kıyafet giyiyor ne de bir eşya kullanıyormuş. Sanırım ileride ben de öyle olacağım. Bu gidişatım hiç iyi değil.
Yeşili seviyorum. Her tonunu, yeşil olan her şeyi...
Mesela bir kitap kapağında, bir halıda ya da birinin saçında ya da kıyafette, tabakta, çanakta ya da gözlerde...
Sanırım daha anlatacak bir şey yok. Yeşil işte...
Yorumlar
Yorum Gönder